Egubakoitzean eskaintza bikoitza izan zen: Mursego alde batetik, eta horren ostean, Saioa. Biak bakarlariak, baina oso estilo desberdinekoak.
Kontzertu pedagogikoa
Mursego Amaia Arroitajauregi eibartarraren proiektua da, eta berak bakarrik ia orkestra bat ordezkatu dezake taula gainean. Celloa hainbat talderekin (Anari, Lisabö...) jotzeagatik da ezaguna, baina Kulturateko emankizunean erakutsi zigun cello jotzaile bikaina izateaz gain, are eta sortzaileagoa dela.
Hain zuzen ere, aparatutxo bat erabilita, abestutako esaldiak, teklatutxo baten doinuak edo celloaren pieza zatiak zuzenean grabatzen zituen; eta abestiak aurrera egin heinean, loop baten moduan jaurti egiten zituen, une horretan interpretatzen zegoena borobilduz edo bestelako ñabardurak gehituz. Aurre-grabatu barik, guztia unean eginda.
Giro ilun eta sentikorra
Inprobisazioa barra-barra eta, euskara, ingelesa, portugesa eta errusiera tartekatuz, kantu politak interpretatu zituen Mursegok, baita Kraftwerk eta PJ Harveyen kantuak ere. Baina kantuak zelan egin daitezkeen ere erakutsi zigun. Ikusleek oso ondo hartu zuten; eta zur eta lur gelditu ziren eibartarrak kantuak egiteko daukan jarioarekin.
Horren ostean, Saioa Garin bakarlariak hartu zuen lekukoa. Gitarra elektrikoa erabili behar izan zuen, nahiz eta akustikoarekin ohituta dagoen; eta horrek deseroso jarri zuen musikaria.
Berarekin giro ilunagoetan murgildu ginen, ilun, geldo eta sentikorragoetan, folk eta pop-rockaren mugetan barrena. Kantu zahar batzuk eskaintzeaz gain, Matrioska heart diskokoak ere jo zituen. Bukaeran, Mursegok lagunduta, Leonard Cohenen kantu bat interpretatu zuten.
Andaluziako goxotasuna
Zapatuan, bukatzeko, Malagako Ani B Sweet-ek eta haren taldeak Kulturateko entzuleak liluratu zituzten. Ahots ederra, xamurtasuna, folk sustraiak dituen kantuak pop-era bideratuta eta talde dotorea alboan. Hala, malagarrak teklatua, gitarra, biola eta kontrabaxua ekarri zituen berarekin. Eta ez hori bakarrik, road managerra erritmoaz arduratu zen panderetaren laguntzarekin.