Herri bazkariaren ostean, ia hogei taldek egin zituzten kontzertuak taberna kopuru berean, eta gehienak bete-beteta egon ziren. Nabarmentzekoak? Ain_1 eta Anger taldeek elkarrekin nahastuta Monten egindako ikuskizuna, Fiachras taldeak Irati garagardoz eta malenkoniaz bete izana, Xasta taldeak eskainitako Rage Against The Machine-n bertsio sorta borobila, Mery May bakarka zein taldean (birritan) aritu behar izana eta beste asko.
Gauean, kontzertu erraldoia, atzerriko talde gonbidatuekin. Euriaren beldur, Portaloira Topaguneak Iturripera eraman zuen jaialdia. Arrasateko Aggresive Combat izan zen lehena. Des-Kontroleko Magu-ren laguntzarekin (gitarra jotzen) kantu ezagunenak eta Cock Sparrer eta bestelako punk-Oi! taldeen bertsioak eskaini zituzten. Ez hori bakarrik, Xabier Leteren Xalbadorren heriotzean ere jo zuten, eta ikusleek kantuan hartu zuten euskal klasikoa.
Tradizioa eraldatzen
Horien ostean, Irlandako Blood or Whiskey taldekoak gogotsu irten ziren agertokira. Esku-soinua, banjoa, txirula, gitarrak, baxua eta bateria aldean zituztela, Irlandako folkaren bertsio azkar-azkar eta ganberroa egin zuten, punk-rock-arekin mugan dagoena; ez ziren une bat ere gelditu. Ederto; pena, soinuak ez ziela larregi lagundu.
Alemaniarrak, hunkituta
Jarraian, Die Walter Elf. 80ko hamarkadakoak, iraganean Leintz ibarrean oso ezagunak egin ziren, nahiz eta Euskal Herrira inoiz ez etorri. Punk melodikoa, tronpetekin lagunduta, konposizio dantzagarri bezain itsaskorrak eta umorea barra-barra. Oso soinu ona eta kantu borobilak: Heut´oder nie lehen diskoko hit guztiak jo zituzten, askoren gozamenerako; eta eurak ere hunkitu egin ziren. Ziur berriro etorriko direla! Zoritxarrez, Des-Kontrol eta Arkada Sozial ezin izan genituen ikusi, baina jaiak jarraitu egin zuen.