Aretxabaletarrek egindako harrera zer iruditu zaizu?
Hunkitu egiten naiz. Lehenengo unetik sentitu genuen herria gurekin zegoela eta Mikelen heriotza asko sentitu zutela. Dokumentalak izandako harrera horren isla dela esango nuke.
Eta behin dokumentala ikusita, ezer adierazi dizuete?
Ederra dela esan digute askok. Hitz egiten ez den gai bat dela ere aitortu digute, eta filma ikusi ostean zer pentsatua ematen duela; izan ere, heriotza hor dago eta horri buruz ere berba egin behar da.
Dokumentalarekin gustura geratu zara zu zeu?
Nik hiru aldiz ikusi dut: lehenengoa, estreinaldian, eta gero, Arrasaten eta Aretxabaletan. Eta zenbat eta gehiago ikusi, orduan eta kontu gehiagorekin geratzen naiz. Niretzako opari bat izan da, eta Iñaki Peña zuzendariari ere halaxe esan nion, Mikeli eta neuri aitari egin geniezaiokeen opari eder bat dela. Oso lan txukuna da, polita, duina; gaia ez izan arren samurra, ez dago morbotik eginda, eta, gainera, mezu positiboa ematen du. Hortaz, oso pozik nago.
Zuk esandakoak beste batzuendako baliagarriak izan daitezkeela uste duzu?
Ni asko hitz egitekoa naiz, eta ondo egiten dit, gainera, horrek, korapiloak askatu egiten direlako. Gu terapian ibili gara, eta beste batzuen testigantzak entzutea baliagarria dela uste dut. Eta nireak baten bati balio izan badio, ederto.
Zeini gomendatuko zenioke ikustera joatea?
Askok eta askok doluak egin barik ditugu, ahal duguna egiten dugu eta. Horiendako zein edozeinendako izan daiteke baliagarria, heriotza hor dagoelako, nahiz eta pentsatu gura ez izan.
