Euskal Herriko txapelduna. Oriokoa, 17 urte. Ni baino apurtxo bat gazteagoa da. Pixka bat indartsuagoa: 138 kiloko harria.
"Nire izena" zenbatena den jakiteko, Internetera jo dut. "Idoia Etxeberria" jarrita, emaitzak: Zuzenbideko irakaslea, Behobia-Donostia egin duena, animalien defendatzailea, torturak jasandako abertzalea, Nafarroako kantaria, adimen urrikoei lana aurkitzen laguntzen diena…
Gogoetak, bilaketaren harira. Bat: zenbat Idoia Etxeberria ote daude munduan? Zenbat Mikel Irizar Debagoienean? Eskerrak ez naizela Maria Garcia! Abizena arrunta izanda, izena behintzat originala izan dadila, ala? Umeak izatean, pentsatu beharrekoa.
Bi: komunikabideen boterea, eta sare sozialena. Curriculumean baino datu gehiago aurki daitezke Interneten. Fitxatuta gaude! Anonimoa izateko, hobe izen bereko asko.
Eta abizenak? Gurasoak ados ez badaude, ordena alfabetikoan? "Horrekin, akabo Zurutuza!", diote batzuek. Gurasoak ez badira ados jartzen, akabo harremana! Inportanteena pentsaraztea da: bata zein bestea jar daiteke. Umeari amaren abizena jarri dionak hamaika aldiz entzun behar baitu: "Zergatik ba?".
