Ez naiz ari bizikleta mendian edo errepidean kirola egiteko erabiltzeaz, baizik eta lanera, eskolara, dendetara, gaztetxera, kiroldegira, bankura, paseatzera, tabernara, elizara edo kultur etxera joateko erabiltzeaz. Eta poztu egiten nau horrek, neu izan naizelako erabilera hori bultzatu dutenetako bat. Herrian egin beharreko joan-etorriak egiteko autoa utzi eta bizikleta erabilita, denontzat hobeto: erabiltzaileak diru gutxiago gastatuko du eta osasunari bentaja egingo dio, eta denon onerako ez du kerik sortuko, ezta zaratarik ere. Baina bizikleten ugaritze horrek badauka beste aldea ere. Bizikletaren erabilpena batzuetan ez da egokia izaten eta horrek egoera arriskutsuak sortzen ditu, batez ere oinezkoekin. Bizikleten gehiegizko abiadura, oinezkoengatik gertuegi pasatzea; horrelakoak izaten dira. Aurreratu eta hobeto dugu Oñatin bizikletaren kontuan, bizikleta bideetan esate baterako, baina oraindik badago zer egina.
Bizikletaz eroso eta ahalik eta arriskurik txikienarekin ibiltzeko herria izatea nahi dut, baina horretan bizikleta erabiltzen dugunok ere badaukagu erantzukizuna. Bizikletekiko autoek izaten duten nagusikeria askotan salatu badugu, bizikletan gabiltzanok ez dezagun nagusikeri horrekin jokatu oinezkoekin, denon kalterako izango baita.